18 Temmuz 2010 Pazar

geceyi dinliyorum

geceyi dinliyorum.....
sessizlik, diz boyu sessizlik..
sessizliğin avantajı ruhunu dinleyebilmek...
ama yapamam çünkü bu geceyi dinlediğim her ana ihanet etmek
ondan yararlanıp ruhuma yönelmek..
geceyi dinliyorum.....
huzurumu ortasına bir delik açar gibi geliyor ses..
köpek havlamaları, sokak serserileri sessizlikle arama giriyor bir anda
ve ardından televizyon sesi.. gecenin 4 unde televizyo sesi...
bilgisayarı actıgımda cıkan ses derken sessizliğin iyice küsüp uzaklastıgını hissediyorum
artık ruhumu yada geceyi dinlemek arasında secim yapmam gerekmediğinide biliyorum
çünkü artık duydugum en iyi sey yok SESSİZLİK YOK ve pesediyorum

yeni plan: geceyi izliyorum..,
edisona inat işıgı kapatmış penceredeyim..
ilk bakısta bulamıyorum geceyi
kasımdakı bina hicte umdugum geceye benzemıyor
yukarı bakıyorum.. sokak lambalarının kör ettiği gozlerim geceyi secemiyor
bildiğim tek şeyse geceyi sabote eden onca ısık arasındaki tek sey
GOKTEKİ YİLDİZLAR!!

baktım olmadı hiçbir planim
hayırsız gecedeki tek umudum teknolojim
simdilik olmasada gece
biliyorum teknolojiden korumak ıcın kendini hala saklanıyor evrenin bir kosesinde.

lütfen dalga gecmeee

2 yorum:

  1. bebeemm süpersin.sen yaşlardayken yine o evde benzer zamanlar yaşamış biri olarak nasıl güzel anladım. özledim o zamanları..

    YanıtlaSil
  2. tesekkurler teseçim sen gel yine bursaya yaş sıkıntısı çekmeyecegıne eminim :)

    YanıtlaSil